> Полный текст статьи см. следующим постом.
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΒΒΑΚΟΥΜ
Στό όρος τής Καλαμιθάσας, άπέναντι άπό τό χωριό Φτερικούδι τής Πιτσιλιάς, άσκήτευσε ό Κύπριος όσιος άσκητής Άββακούμ. Τά λιγοστά στοιχεία τοϋ βίου του όδήγησαν τό συγγραφέα - άντιγραφέα(;) τής Ακολουθίας του, ιερέα Χριστόδουλο Μαλουνταϊο (1856), νά σημειώσει στό σύντομο συναξάρι του «δη κατά τήν ίστορίαν καί αυτός από τό τάγμα τών τριακοσίων 'Αλαμάνων ίσως υπήρχε» [1]. Αυτό βέβαια είναι «αδηλον».
Στό όρος λοιπόν τής Καλαμιθάσας, μέσα σέ άπομονωμένο σπήλαιο, στό πιό ψηλό του σημείο, έζησε ό Όσιος τή δύσκολη ζωή τών άσκητών καί τών Όσίων τής Όρθοδοξίας, «νηστείαις καί άκαταπαύστοις προσευχαϊς σχολάζων». \Ιδιαίτερα μάλιστα εξαίρεται ή άκτημοσύνη, ή ταπείνωση καί ή γυμνότητα τοϋ Αγίου καί μάλιστα ότι «τώ κρύει τοϋ χειμώνος καί τώ καύσωνι τοϋ θέρους πιεζόμενος».
Ό Θεός, πού δοξάζει τούς άντιδοξάζοντας αυτόν μέ τά έργα καί τή βιοτή τους, έδωκε τή θεία χάρη στόν "Οσιο ώστε «καί απειρα θαύματα εκτελών μάλιστα εϊς τούς κωφεύοντας». Θεωρείται λοιπόν άπό τότε ό "Αγιος άπό τούς κατοίκους τής γύρω περιοχής ώς ό "Αγιος πού θεραπεύει τήν κώφωση καί άνακουφίζει τούς πόνους τών αυτιών. Ή ζωή τοϋ Αγίου ήταν ενας συνεχής άγώνας πρός τήν τελειότητα μέσα άπό τήν ασκηση καί τήν προσφορά τής άγάπης του πρός τόν άνθρωπο. Έφθασε έτσι σέ βαθειά γεράματα καί είχε όσιακό καί εϊρηνικό τέλος. Οί κάτοικοι τοϋ χωριοϋ τής Καλαμιθίας, μετά τό θάνατό του, έκτισαν πρός τιμή του εκκλησία στήν όποία μάλιστα τοποθέτησαν καί τό λείψανό του. Καί τόν τιμοϋσαν «ψάλλοντες εν αυτή ύμνους καίώδάς αρμοδίους».
Στήν εϊσαγωγή τής πρώτης τυπωμένης έκδοσης τής Ακολουθίας τοϋ Αγίου, πού έχει κάνει ό Θεοχάρης Σχίζας [2], πληροφορούμαστε πώς ό "Οσιος Άββακούμ άρχικά άσκήτευσε σέ άπομονωμένο σπήλαιο στό ψηλότερο σημεϊο τοϋ όρους. "Οταν όμως οΙ κάτοικοι τοϋ χωριοϋ Καλαμιθάσα θά έκτιζαν νέο Ιερό ναό πρός τιμή τοϋ προφήτου Άββακούμ, ό "Οσιος κατέβηκε άπό τό άσκητήριό του γιά νά βοηθήσει κι εκεϊνος γιά τό σκοπό αυτό. Άπό τότε μετά τήν άποπεράτωσή του ό "Αγιος έμενε πιά κοντά στό ναό καί όταν πέθανε τάφηκε σ' αυτό.
Κατά τήν κατάληψη τής Κύπρου άπό τούς Τούρκους όπως καί αλλα χωριά έτσι καί ή Καλαμιθάσα καταστράφηκε. Μαζί καί ό ναός τών Προφήτου καί Όσίου Άββακούμ. Διασώθηκε όμως άπό κάποιο κάτοικο ή μεγάλη εϊκόνα τοϋ Προφήτου, ή όποία καί μεταφέρθηκε άργότερα στόό ναό τοϋ χωριοϋ Φτερικουδίου, τοϋ Αγίου Νικολάου. Σ' αυτόν υπάρχει άπό τό 1840 καί μικρή εικόνα τοϋ Όσίου Άββακούμ. Ό "Οσιος Άββακούμ πανηγυρίζεται καί γιορτάζεται άπό τούς κατοίκους τοϋ Φτερικουδιοϋ καί τών χωριών της περιοχής στίς 2 Δεκεμβρίου κάθε χρόνο.
Ανεύρεση τοϋ τάφου καί τών λειψάνων τοϋ Όσίου Άββακούμ. (Απόσπασμα τοϋ Πρωτ. Χαράλαμπου Κούρρη άπό τό περιοδικό «Πρός τό Φώς», πού εξέδιδε ή Ιερά Μητρόπολη Μόρφου παλαιότερα (τ. 174, Δεκ. 1991).
«Γιά τό πώς βρέθηκε ό τάφος καί τά Ιερά λείψανα, παραθέτουμε τή μαρτυρία τής εξ άγχιστείας συγγενοϋς μας κυρίας Παναγιώτας Νικολάου - Περικλή Ευτυχίου εκ Φτερικουδίου, καθώς καί τοϋ αϊδεσιμότατου καί πρωτεργάτη στό χτίσιμο τής νέας εκκλησίας π. Ανδρέα Πουμπουρή, εφημέριου τοϋ Φτερικουδιοϋ.
"Οπως μοϋ άφηγήθηκε ή κα Νικολάου, όταν άρχισε νά χτίζεται ό νέος ναός, θά έχυναν τό σκυρόδεμα πάνω στόν τάφο τοϋ Αγίου, πού τούς ήταν άγνωστος. Αυτή επί μέρες έβλεπε ενα εφιαλτικό όνειρο: "Οτι δηλαδή τήν φυλάκιζαν σέ ενα στενό διάδρομο άπό μπετόν καί μόνο ενα πολύ μικρό παραθυράκι υπήρχε, πού εξέπεμπε φώς. Αυτό ήταν κατ αυτήν φανερό, ότι αν συνεχίζονταν οΙ εργασίες τοϋ γεμίσματος τών θεμελίων θά φυλάκιζαν τόν τάφον τοϋ Αγίου. Μέ τήν επιμονή της έπεισε τόν Ιερέα καί τήν Επιτροπή άνέγερσης τοϋ ναοϋ νά σκάψουν πιό κάτω. Πράγματι γιά μερικές μέρες έσκαψαν καί στίς 19 Ιουνίου 1989, όταν τό μεσημέρι κάθισαν νά ξεκουραστοϋν οΙ εργάτες, ό π. Ανδρέας (όπως ό ίδιος άφηγέϊται) πρόσεξε έκέϊπού έσκαβαν νά κινείται τό χώμα, σάν κάτι τό ζωντανό νά υπήρχε. Μέ συγκίνηση τότε πήγαν εκεί. Μετακίνησαν τό χώμα μέ προσοχή καί, «ώ τοϋ θαύματος», κάτω άπό αυτό, σέ λαξευτό σέ «καγιά» τάφο, βρισκόταν τό λείψανο τοϋ Αγίου στή βάση τοϋ βόρειου τοίχου τής παλιάς εκκλησίας.
Μέ συγκίνηση τότε μετακίνησαν τά λείψανα, τά όποϊα θαυματουργικά δέ διαλύθηκαν άπό τά πολλά χρόνια, καί τά εναπέθεσαν γιά προστασία σέ εϊδικό κιβώτιο, φυλάσσοντάς τα στόν κεντρικό ναό τοϋ Φτερικουδιοϋ.
ΟΙ εργασίες γιά τήν άνέγερση τοϋ ναοϋ προχώρησαν γρήγορα. Ο "Αγιος φώτισε πολλούς δωρητές, πού τούς ευεργέτησε μέ τά θαύματά του, καί τώρα όλοκληρωμένος ό ναός τοϋ Οσίου Αββακούμ τοϋ Κυπρίου κατέστη μεγάλο προσκυνηματικό μέρος γιά πάρα πολλούς πιστούς».
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
- 1. Κύπρια Μηναία, τ. Δ', Άκολουθίαι Δεκεμβρίου, έκδ. Ί. Αρχιεπισκοπής Κύπρου, 1997, σ. 13.
- 2. Θεοχάρη Γ. Σχίζα, «Ακολουθία τοϋ Προφήτου Άββακούμ καί τοϋ Όσίου Άββακούμ τοϋ εν τώ δρει τής Καλαμιθίας άσκήσαντος», Κυπριακαί Σπουδαί, 42 (1978), σ. 1-34.
[Автор статьи] Γιώργος Κάκκουρας, Θεολόγος, Διδάκτωρ Θεολογίας
|