> > > Вес авторитета сайтов и нехитрое рассуждение (греческое имя обычно должно оканчиваться на -ос а не на -ус) говорят в пользу ПЭ.
(Модераторам) Не интересно пройтись по ссылкам или перечитать приведенные цитаты?
Еще раз о происхождении фамилии (или кто такой Паисиос? Такое написание фамилии – найдете только у Алексеева, http://www.pravenc.ru/text/64506.html, ну "очень большого специалиста" по грекам).
А то, что некоторые греки до сих пор считают что Анастасий Михаил, уроженец Науссы, некоторое время проживавший на о. Корфу и в Константинополе, который позднее в России стал членом священного Синода и принимал участие в составлении нового перевода славянской Библии, умер в 1722-1726 годах, ну никак не отменяет тот факт (понимаю что можно долго упрямиться и искать отговорки), что прозвище Паус(с)иос – это явное искажение от Науссиос, т.е. "из Науссы" (для меня – точка) :
Αναστάσιος, Μιχαήλ (Νάουσα 1680; - Αγία Πετρούπολη 1726;). Λόγιος. Σπούδασε στα Ιωάννινα και παρέμεινε για ένα μικρό διάστημα στην Κέρκυρα και στην Κωνσταντινούπολη. Το 1704 έφυγε για τη Γερμανία, όπου δραστηριοποιήθηκε για την έκδοση ενός λεξικού της νεοελληνικής γλώσσας (1705) και την επανέκδοση της μετάφρασης της Καινής Διαθήκης από τον Μάξιμο τον Καλλιπολίτη, ενώ διετέλεσε μέλος της Ακαδημίας του Βερολίνου. Είναι ίσως ο πρώτος –χρονολογικά– Έλληνας συγγραφέας ταξιδιωτικών κειμένων της νεότερης λογοτεχνίας μας. Ύστερα από πρόσκληση επισκέφθηκε τη Ρωσία, όπου διορίστηκε πρόσεδρο μέλος της Ιεράς Συνόδου. Έργα του: Περιηγηματικόν πιττάκιον, ήτοι περιήγησις της Ευρώπης (1706), Βασιλικό θέατρο (1710) κ.ά.
Στήν Ρωσία πρέπει νά βρέθηκε για σύντομο διάστημα τό 1709, ενώ εμφανίζεται εγκατεστημένος έκεΐ από τό 1715, όταν και ανέπτυξε σπουδαία δράση κυρίως στα εκκλησιαστικά ζητήματα. Υπήρξε ένας άπο τούς Έλληνες πού ύπηρέτησαν τόν Μεγάλο Πέτρο (1672-1725), στον όποιο άφιέρωσε και ένα έργο του [32]. Διετέλεσε μέλος τής ειδικής έπιτροπής, τήν όποία είχε συγκροτήσει ό Πέτρος γιά τήν νέα σλαβονική μετάφραση τής Βίβλου [33]. Τό 1722 ό τσάρος τόν διόρισε πάρεδρο τής Συνόδου τής Ρωσικής Εκκλησίας [34]. Στήν καριέρα του στήν Ρωσία θά πρέπει νά θεωρήσουμε πώς διαδραμάτισε ρόλο και ή γνωριμία του, μέ τόν Andrey Artamonovich Matveev (1666-1728), γιο τοΰ σπουδαίου Ρώσου λογίου Artamon Sergeyevich Matveev (1625-1682), ό όποιος ύπήρξε ευνοούμενος τού τσάρου και πρεσβευτής του στο Λονδίνο, τήν Βιέννη και τήν Χάγη, όπου γνωρίστηκε και με τον Μιχαήλ [35]. Στήν Ρωσία του Πέτρου έμελλε νά αφήσει τήν τελευταία του πνοή το 1725.
Еще раз - Паус(с)иос – это искаженное Науссиос.
|