[На заметку]: Вл. Агафангел, епископ Фанарский на своем сайте "Αποστολική Διακονία" опубликовал следующее:
Αγιοσ Ανατολιοσ, επισκοποσ Λαοδικειασ (268-282 Μ.Χ.)
Θεωρεῖται ἀπό τούς ἀρχαιότατους ποιητές τῶν Τροπαρίων, ἀπό τά ὁποῖα πολλά ἀναφέρονται στά λειτουργικά βιβλία τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Ἅγιος Ἀνατόλιος ἐγεννήθηκε στήν Ἀλεξάνδρεια καί ἵδρυσε ἐκεῖ σχολή πρός διδασκαλίαν τῆς ἀριστοτελείου φιλοσοφίας. Ὅταν ὁ ἔπαρχος Αἰμιλιανός ἀνεκήρυξε τόν ἑαυτό του βασιλέα καί πολιορκήθηκε στό ὀχυρό τοῦ Πιρουχίου ὑπότοῦ στρατηγοῦ Θεοδότου, πιστοῦ στόν αὐτοκράτορα Γαλλιηνό, ὁ Ἀνατόλιος κατόρθωσε νά σώσει τούς πολιορκούμενους διά διαπραγματεύσεων, τῶν ὁποίων εἶχε τήν πρωτοβουλία (263 μ.Χ.). Στή συνέχεια, ἀφοῦ μετέβη στήν Παλαιστίνη, ἔγινε βοηθός Ἐπίσκοπος στήν Καισάρεια, προοριζόμενος ὡς διάδοχος τοῦ Ἐπισκόπου Θεοτέκνου. Μεταβάς στήν Ἀντιόχεια, γιά νά λάβει μέρος σέ Σύνοδο κατά τοῦ Παύλου τοῦ Σαμοσατέως, ἐπέρασε ἀπό τή Λαοδικεία τῆς Συρίας, ὅπου οἱ πιστοί ἀνάγκασαν αὐτόν νά διαδεχθεῖ τόν ἀποθανόντα Ἐπίσκοπό τους καί συμπατριώτη καί φίλο του Εὐσέβιο (268 μ.Χ.). Ὁ Ἅγιος Ἀνατόλιος ἐκοιμήθηκε περί τό 282 μ.Χ. Συνέγραψε ἔργο περί τοῦ Πάσχα, τοῦ ὁποίου τμῆμα παραθέτει ὁ ἱστορικός Εὐσέβιος, ὡς καί «Ἀριθμητικάς Εἰσαγωγάς» σέ δέκα βιβλία. Τά περισωθέντα τεμάχια εἶναι μᾶλλον γνήσια [28]. Ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τή μνήμη του στίς 3 Ἰουλίου.
[28]: P. G . 10, 231-236 (Patrologia Graeca / Ελληνική Πατρολογία J.-P.Migne, Τόμος 10, σσ. 231-236)
- Ἐπισκόπου Φαναρίου Ἀγαθαγγέλου, "Οι μελωδοί και υμνογράφοι της Εκκλησίας" / Из книги "Η Βυζαντινή Εκκλησιαστική Μουσική και Μελωδοί και Υμνογράφοι από των Χρόνων της Αρχαίας Εκκλησίας μέχρι και τον ΙΘ΄ Αιώνα" ("Αποστολική Διακονία"):
|